We wrześniu – październiku 2013 przeprowadzono kolejne badania klejów do styropianu. Zleceniodawcą był Związek Pracodawców Producentów Materiałów dla Budownictwa a realizatorem badań – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, oddział w Krakowie. Badaniu poddano kleje produkcji 24 firm, w tym kleje producentów – członków Związku. 30% badanych próbek uzyskało wynik negatywny.
- Producentów, dbających o spełnianie przez wyrób deklarowanych parametrów. Często, produkujących – z uwagi na niepewność pomiarową – z „naddatkiem” – co oczywiście podnosi koszty produkcji
- Producentów, których wyroby czasem nie spełniają (choć w niewielkim zakresie) deklarowanych parametrów. Jest to konsekwencją niedostatecznego monitoringu procesu produkcji, braku permanentnego badania surowców, niedostatecznie wykwalifikowanego personelu, itd. Choć nie usprawiedliwia to nierzetelnej produkcji i nie zwalnia z odpowiedzialności, negatywne wyniki nie są skutkiem świadomego zamiaru.
- Producentów świadomie wprowadzających na rynek wyroby nie spełniające deklarowanych parametrów. Jest to konsekwencja zamierzonego obniżania kosztów, poprzez zakup niepełnowartościowych surowców, odstępstwa od technologii wytwarzania (minimalizacja udziału najdroższych składników), rezygnacja z niezbędnych stałych badań itd. W efekcie, użytkownicy otrzymują niepełnowartościowy (w stosunku do deklaracji producenta), a rzetelni producenci są narażeni na nieuczciwą konkurencję. Wyroby tak produkowane są bowiem tańsze w produkcji i mogą być sprzedawane z niższą ceną.
Wielkość trzeciej grupy jest w Polsce na tyle duża, ze wywołuje ona istotne negatywne skutki dla rynku, powodując ograniczenia produkcji, a w efekcie redukcje zatrudnienia u rzetelnych producentów. Równocześnie właściwe organy państwa są całkowicie bezradne wobec tego stanu, co w sytuacji istnienia jednak odpowiednich przepisów, pogłębia poczucie bezkarności u oszukujących producentów.
Dlatego Związek, w myśl swojej misji – „aby uczciwym przedsiębiorcom było łatwiej…” – od 2010 roku prowadzi badania wyrobów budowlanych (w skali wynikającej z uwarunkowań organizacyjnych i finansowych), stosując procedury, który umożliwiły Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego, traktowanie wyników badań jako dowodów w postępowaniu.
Do badań kwalifikowane są wyroby producentów, którzy mają istotny wpływ na rynek (ogólnopolski lub lokalny). Obligatoryjnie badaniu poddawane są wyroby producentów – członków Związku, niezależnie od ich udziału w rynku.
Wyniki badań są upubliczniane, podobnie jak stosowane procedury zakupu i badań.
- 2010 – badanie klejów do styropianu (przyczepność)
25 próbek, 72% uzyskało wynik negatywny - 2010 – badanie styropianu (ściskanie i rozciąganie)
18 próbek, 50% nie spełniło deklarowanych wartości - 2011 – badanie okien PCV (wodoodporność, obciążenie i przepuszczalność powietrza)zbadano 13 dwuskrzydłowych okien PCV, 69% nie spełniło deklarowanych wartości
- 2012, etap I – badanie klejów do styropianu (przyczepność)
zbadano 25 próbek, 30% uzyskało wynik negatywny - 2012, etap II – badanie klejów do styropianu (przyczepność)
zbadano 13 próbek, 15% uzyskało wynik negatywny - 2012 – badanie styropianu (ściskanie i rozciąganie)
zbadano 9 próbek, 78% nie spełniło deklarowanych wartości
We wrześniu – październiku 2013 przeprowadzono kolejne badania klejów do styropianu. Badaniu poddano kleje produkcji 24 firm, w tym kleje producentów – członków Związku.
30% badanych próbek uzyskało wynik negatywny.
Niezależnie od badań wynikających z ustalonej procedury, laboratorium dla potrzeb naukowych, przeprowadziło równolegle badanie z zastosowaniem styropianu pochodzącego od innego producenta. Zostaliśmy upoważnieni do zaprezentowania tych wyników. Dlatego tabela z wynikami zawiera dwie wartości, ale różnice są minimalne i nie zmieniają negatywnej kwalifikacji.
Blisko 30% negatywnych wyników może oznaczać, przy widocznej w latach 2010-2012 tendencji poprawy (najlepszy wynik – 15% negatywnych wyników), że przerwa w badaniach była zbyt długa.
Równocześnie jednak należy podkreślić, że Związek jest w Polsce jedyną instytucją, która publikuje wyniki badań wyrobów budowlanych i tylko działania związku wpływają na ograniczenie udziału w rynku nieprawidłowych wyrobów. Może więc warto wesprzeć działania związku, może wreszcie rzetelni producenci, nie będący członkami Związku, postanowią działać razem.
Bowiem to, co robi Związek (w skali na pewno niewystarczającej) służy interesom wszystkich rzetelnych producentów, a nie tylko członków naszej organizacji.
- Czy zamknąć kolejną fabrykę i zwolnić pracowników, bo nie jest już w stanie finansować jej funkcjonowania?
- Czy dostosować się do cwaniaków, oszustów i stać się tacy jak oni?
W związku z opublikowanym oświadczeniem firmy ATLAS sp. z o. o. dotyczącym badań wyrobów budowlanych wykonanych na zlecenie Związku przez Oddział Krakowski Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych, uprzejmie informujemy.
- W żadnym dokumencie, w tym w informacji prasowej, a także podczas konferencji prasowej, Związek nie podważał prawidłowości wprowadzania do obrotu zaprawy klejącej Atlas Grawis S
- Wbrew twierdzeniom zawartym w w/w oświadczeniu, zastosowana metoda badania dotyczy nie tylko wyrobów wprowadzanych z oznakowaniem CE, ale także ma zastosowanie do wyrobów budowlanych z oznakowaniem B, na podstawie wydanego przez Instytut Techniki Budowlanej ZUAT-15/V.03/2010.
- Jest prawdą, że zaprawa klejowa Atlas Grawis S została wprowadzona do obrotu na podstawie wcześniej obowiązującej specyfikacji (wynikającej z ZUAT- 15/V.03/2003), która określa minimalny poziom wytrzymałości na oderwanie w wysokości nie mniejszej niż 0,1 MPa, czyli o 20% bardziej wymagającej niż w wymaganiach zawartych w specyfikacji europejskiej i we wspomnianym ZUAT-15/V.03/2010 (poziom wytrzymałości na oderwanie nie mniejszy niż 0,08 MPa).
- Związek i ICiMB uzgodniły, że wszystkie próbki zakupionych klejów będą badane jedną miarą, aby uniknąć zarzutu, że klej wprowadzony do obrotu na podstawie ostrzejszych wymagań może być uznany za niespełniający deklarowanych parametrów, mimo że faktycznie jest równie dobry lub lepszy od klejów badanych na podstawie mniej wymagającej specyfikacji.
- Badana próbka zaprawy klejowej Atlas Grawis S nie spełniła parametru określonego w tej „łagodniejszej” metodyce badawczej (poziom wytrzymałości na oderwanie nie mniejszy niż 0,08 MPa), uzyskując wynik 0,06 MPa
- W ocenie Związku – podając prawdziwe dane wyniku badania próbki zaprawy klejowej Atlas Grawis S nie naruszył dóbr osobistych firmy ATLAS sp. z o. o.
W związku z opublikowanym oświadczeniem firmy ATLAS sp. z o. o. dotyczącym rzekomych nieprawidłowości w metodzie badań wyrobów budowlanych wykonanych na zlecenie Związku przez Oddział Krakowski Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych oraz skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego informujemy, że Związek korzystając z posiadanej i pozostającej w archiwum Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych – Oddziału Szkła i Materiałów Budowlanych w Krakowie, próbki B kleju Grawis S firmy Atlas sp. z o.o., zlecił dodatkowe badania tego kleju.
Klej do styropianu to wyrób, dla którego istnieją dwie różne merytorycznie specyfikacje techniczne. Wymagania dotyczące klejów do styropianu są określone odpowiednio w ZUAT- 15/V.03/2003 – minimalna wielkość przyczepności kleju: 0,10 MPa ( od jesieni 2010 roku w ZUAT-15/V.03/2010 [1] ) i w ETAG 004 – minimum 0,08 MPa.
Dodatkowe badanie kleju Grawis S wykonano przy użyciu obu metod. Badanie przeprowadzono metodą „łagodniejszą” ETAG:004 dało wynik 0,05 MPa ( zgodny z wynikami uzyskanymi w pierwotnym badaniu), czyli nie spełniający wymagań. Badanie przeprowadzone metodą „ostrzejszą” (na którą powołuje się producent – Atlas sp. z o.o.) ZUAT- 15/V.03/2003, dało wynik 0,02 MPa, czyli także niespełniający wymagań tej normy.
[1] ZUAT z roku 2010 wprowadził identyczną jak w ETAG-u, metodę badań i ustalił identyczne (0,08 MPa) minimum przyczepności kleju